มิพรากรัก

"ทวนเปิดเผย หลบหลีกง่าย เกาทัณฑ์ลับ ยากระวัง - ศัตรูเปิดเผย ไม่น่ากลัว ที่น่ากลัวคือศัตรูซ่อนเร้น" รู้คน รู้หน้า ไม่รู้ใจ คำโบราณสอนไว้อย่างไร ก็ยังคงเป็นอย่างนั้นเสมอมา กาลเวลาผันเปลี่ยน อารมณ์ รัก โลภ โกรธแค้น หลงใหล ผ่านไปกี่ช่วงอายุคน สิ่งเหล่านี้ก็ยังวนเวียน เกิดขึ้น ดับไปให้เห็นอยู่เสมอ

ลี่หลินไม่เคยคาดคิดว่าสิ่งนี้มันจะเกิดขึ้นกับตัวนางเอง รู้ตัวเมื่อเกือบจะสาย หนีตายจนเกือบเอาชีวิตไม่รอด เมื่อน้องสาว และมารดาเลี้ยง ที่คิดว่ารักและจริงใจกับนางมาตลอด กลับเป็นผู้ออกคำสั่งบงการฆ่าฟัน ทำร้ายชีวิตของนางให้ดับสิ้น เหมือนกับมารดาแท้ๆ ที่เสียชีวิตไปแล้ว ซ้ำร้ายยังโดนจัดฉากให้อันธพาลอันดับหนึ่งมาทำลาย ย่ำยีศักดิ์ศรีความเป็นลูกผู้หญิงของนาง เพียงเพื่อเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ของน้องสาว ที่วาดฝันอยากเป็นฮองเฮาในอนาคตอันใกล้นี้...

"เมื่อสิ่งที่สูญเสียไปไม่อาจหวนกลับคืน หนทางเดียวที่จะคงไว้ซึ่งศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิง คือต้องหนีจากสถานการณ์นี้ให้เร็วที่สุดเท่านั้น เสียดายก็แต่ใบหน้าหล่อเหลาอันคุ้นเคยนี้ ความรู้สึกอบอุ่นปลอดภัย ความสุขที่ได้เมื่อไม่กี่ชั่วยามที่ผ่านมา ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้กันนะ